به واسطه فعاليت هاي شهري و تغيير در سيماي طبيعي محيط، تفاوت هايي از نظر درجه حرارت بين مناطق مختلف(به ويژه مناطق مركزي شهر و حومه آن) بوجود مي‌آيد، كه به جزيره گرمايي شهري(UHI) معروف است.

در اين ميان افزايش جمعيت شهرنشين و تغييردر ارتفاع ساختمان هاي شهري،به ويژه در كلان‌شهرها، منجر به تغييرات وسيعي در مشخصات فيزيكي سطح زمين، انرژي گرمايي آزاد شده، آلودگي هوا، تغييرات دما و ساير پارامترهاي هواشناختي مي‌شود و جزيره گرمايي شهري را ايجاد مي‌كند. 

ميزان دسترسي به آسمان يكي از اصلي‌ترين عوامل در ميزان آلودگي هوا، تغييرات دما، شكل‌گيري جزيره‌ گرمايي و ساير پارامترهاي زيست‌محيطي است. طرح تفصيلي شهر سمنان با اعمال سياست‌هاي تراكم ساختماني باعث تغيير ميزان شاخص دسترسي به آسمان مي‌گردد. 

دسترسي به آسمان يكي از علل اصلي تشكيل جزيره گرمايي است، بدين منظور در نرم‌افزار GIS محوري به نام SKY VIEW TOOLBAR طراحي شده كه براي شبيه‌سازي و اندازه‌گيري آن از بسياري از ويژگيهاي از قبيل توپوگرافي، سرعت باد، مورفولوژي شهري و ... استفاده مي‌كند. هدف از پژوهش حاضر ارزيابي تاثيرات ناشي از اجراي سياست هاي تراكم ساختماني در طرح تفصيلي سمنان با تاكيد خاص بر نواحی خیابان منوچهری و میدان هفت تیر است تا اثرات ناشي از اجراي اين سياست ها بر شكل‌گيري جزيره‌ گرمايي با استفاده از تغييرات شاخص ميزان دسترسي به آسمان بررسي گردد. 

بدين منظور داده هاي لازم براي محدوده ميدان هفت تیر با كمك SVT جمع‌آوري،شبيه‌سازي و موردتحليل قرار گرفت. نتايج حاصله نشانگر اين است كه ميزان اين شاخص براي سناريوي وضع موجود بين 0.23 تا 0.64 است اما در سناريوي پيشنهادي طرح تفصيلي به بازه‌ي بين 0.07 تا 0.55 كاهش پيدا مي‌كند. 

اين كاهش احتمال تشكيل جزيره گرمايي در محدوده را افزايش مي‌دهد.اتخاذ سياست‌هاي ترميمي به واسطه‌ي اجراي سياست‌هاي شهرسازي از جمله اقدامات ضروري مورد نياز در طرح‌هاي توسعه شهري است كه اين پژوهش تلاش شد الزامات آن را بيان نمايد..