داده های سرشماری اساس و شالوده منحصر به فردی را برای استفاده در سطوح مختلف برنامه ریزی ملی،

 منطقه ای و محلی فراهم می سازد. تحلیل دقیق و برجسته سازی نتایج به دست آمده پیش شرط هر برنامه

 ریزی کارا و مؤثر می باشد در این راستا در انجام سرشماری لازم است که کیفیت داده ها به گونه ای باشد که

 قابلیت تحلیلهای مکانی فضایی (Spatial) را فراهم آورد.

 براین اساس داده ها باید دارای مرجع جغرافیایی (Geo – referenced) باشند. این ویژگی به جمعیت

 شناسان امکان میدهد که در تحلیل، انتشار و کاربرد داده های سرشماری از سیستم اطلاعات جغرافیایی

 (GIS) استفاده کنند.

 GIS با مدلسازی و به نقشه درآوردن تغییرات جهان اطراف ما، یافته های علم جمعیت شناسی را برای

 سیاست گذاران و برنامه ریزان برجسته و شفاف ساخته و به علاوه انجام تحلیلهای پیشرفته فضایی و چند

 سطحی را امکان پذیر می سازد.