کیفیت تابعی است از صحت ، دقت و نامعلومی . دقت مربوط به فرآیند اندازه گیری و ابزارهای آن می باشد و توانایی کسب نتایج یکسان در اندازه گیریهای مکرر است . دقت بالا تضمین کننده صحت زیاد نمی باشد و بالعکس.

نا معلومی معادل نامشخص بودن داده از نظر مکانی ، توصیفی و زمانی ( تاریخ ) است. هر چه میزان خطا در داده کمتر باشد آن داده از کیفیت بالاتری برخوردار خواهد بود. ایده آل است که در منطقه مورد مطالعه پوششی یکنواخت و کامل از تمامی داده های مورد نیاز وجود داشته باشد. به این مفهوم که اولاً انواع داده مورد نیاز برای کل منطقه مورد نظر در دسترس باشد. ثانیاً تمامی داده ها از ویژگیهای همسانی برخوردار باشند. منظور از ویژگی مواردی نظیر صحت مکانی و توصیفی ، سن ، قدرت تفکیک ، مقیاس و ... می باشد.

نقشه های بزرگ مقیاس مقدار بیشتری از جزییات موضوعی را با دقت مکانی بیشتری در مقایسه با نقشه های کوچک مقیاس ارائه می دهند. یک پروژه در مقیاس متناسب با اهداف آن اجرا می شود. استفاده از داده هایی با مقایس کوچکتر از مبنا موجب بروز خطا می گردد. ضمن آنکه استفاده از داده هایی با مقیاس بزرگتر از مقیاس مبنا بر حجم پردازش ها می افزاید.